Mijn plekje in het ouderlijk huis

Binnenkijken bij andere mensen vind ik heerlijk! Het interieur zegt iets over wie er woont en ik ben altijd benieuwd hoe iemand anders zijn huis heeft ingericht, wat er aan de muren hangt en welke kleuren iemand gebruikt heeft. Als je 's avonds je gordijnen open laat ben ik degene die naar binnen kijkt tijdens het langslopen. En ik ben niet de enige. Als ik kijk hoeveel 'binnenkijkers' er in de VT Wonen staan...

Om iedereen met onbedwingbare nieuwsgierigheid een beetje tegemoet te komen heb ik natuurlijk een housetour pagina maar ik liet eerder ook al in mijn 'Design Recap' serie zien hoe de kamer bij mijn ouders, mijn studentenkamer, mijn eerste eigen huisje en mijn andere studentenkamer eruit zagen. Een jaar geleden dacht ik klaar te zijn met de serie, maar laatst bedacht ik me dat ik één kamer helemaal ben vergeten! Eentje waar ik nu nog steeds gebruik van maak!

Toen ik op kamers ging kreeg mijn jongere zusje mijn grotere kamer. Ik had hier geen problemen mee maar mijn moeder wilde toch erg graag dat ik ook mijn eigen plekje zou houden in huis. Wellicht ook een beetje om ervoor te zorgen dat ik toch nog regelmatig thuis zou komen! Speciaal voor mij hebben mijn ouders een zolderkamertje opgeknapt. Ik gaf mijn moeder de vrije hand met de inrichting (met als enige aanbeveling dat ik een subtiel zee thema wel leuk zou vinden) en mijn vader deed het echte kluswerk.  Deze post gaat dus niet zozeer over mijn eigen decoratie-talenten maar is eerder een ode aan die van mijn moeder. Want ik vind het écht een leuk kamertje geworden!

Mijn moeder heeft aan alles gedacht. Opbergruimte voor kleding, een werkplek, een nachtlampje en zelfs een schattig kapstokje bij de deur zodat ik mijn badjas op kan hangen als ik thuis ben! Inclusief stoere zeeman en schelpenketting.

Ook heel fijn om een bureau te hebben zodat ik nog wat kan werken als ik thuis ben en mijn laptop bij heb. Ik heb er al heel wat uurtjes aan gezeten (hier bijvoorbeeld!) want in de rest van het huis kan het in de weekenden soms best een rumoertje zijn. Heel gezellig maar ik kan af en toe echt behoefte hebben aan rust en dat heeft mijn moeder goed ingeschat.

Op het bureau staat een antieke bakstenen mal waar ik helemaal weg van ben. Mijn ouders hebben wel meer van dit soort fantastische oude spullen, ik weet niet waar ze het allemaal vandaan hebben gehaald (oude olielamp, antieke Singer naaimachine, een lampetkan...) maar ik vind het in ieder geval heel gaaf dat ik deze op mijn kamer mag hebben!

En natuurlijk wat aardewerk... Anders zou het niet mijn kamer zijn!

En kunst. Ook. Dit schilderij kochten mijn ouders op de dag en in dezelfde winkel als waar ik mijn zeegezichtje aanschafte; die van J. Guy en die het begin van mijn verzameling kleine-schilderijtjes-met-water betekende.

Echt schitterend hoe je de verschillende verflagen kunt zien.

Maar goed, wat is nu het allerbelangrijkste in een logeerkamer? Dat je er kan slapen. Dat lukt hier altijd perfect. Niet alleen door het fijne bedje met bijbehorend matras overigens.

Vooral door het VELUX dakraam met verduisteringsscherm waardoor het hier echt aardedonker wordt! Je kunt hier overdag het verduisteringsscherm dichttrekken en dan lijkt het al bijna nacht. Ook heerlijk om te kunnen uitslapen!

Ziet er strak uit toch? Dit VELUX dakraam zit er al minimaal vijftien jaar in en werkt nog steeds perfect. Toen ik mijn vader vroeg wat het eerste merk was wat bij hem opkwam als hij aan dakramen dacht zei hij gelijk: 'VELUX.' Als je ook zo'n raam wilt kun je ze vinden in de VELUX webshop (en voor de Belgen op deze VELUX site.)

Verder nog een door mijn vader ingebouwde kledingkast (die zo vol staat met spullen dat ik de binnenkant maar niet laat zien!) en een vrolijk kastje in verschillende kleurtjes voor de gezelligheid. En om een ereplaatsje te bieden aan mijn oude teddybeer, want die mocht hier natuurlijk niet ontbreken.

Nu dan de hamvraag; heeft het geholpen mij vaker thuis te krijgen? Dat antwoord is natuurlijk nee. Want hoewel het een heel fijn kamertje is waar ik heel erg blij mee ben kom ik hier toch vooral voor de mensen die er wonen. Al had ik elke nacht op de bank gemoeten.