Dag Opa

Na de kerk mocht ik bij je op schoot in de auto en dan mocht ik zelf naar huis sturen.

Ik ging zondags met je mee tafeltje dekje rondbrengen en terwijl we rondreden wees je me op al het moois in de natuur om er zeker van te zijn dat ik het wel zag.

De enige keer dat je ooit boos op me werd was toen ik -heel gevaarlijk- onder de buik van Coralinda doorkroop.

Elke keer als ik bleef logeren waren wij eerder wakker dan oma en maaktje voor mij verse jus en een gebakken eitje.

'Je bent mijn meissie.'

Toen ik voor het eerst op kamers ging hebben wij al mijn spulletjes met ons tweeën verhuisd. En daarna hielp je nog twee keer.

Je pretoogjes en grijnslach die het altijd verraden als je weer eens een streek uithaalde staan in de hele familie bekend als 'het opa gezicht'.

Opa, bedankt voor alle mooie herinneringen. 

Ik had zo graag gewild dat er nog veel meer bij zouden komen.

Ik hou van je.

En ik ga je verschrikkelijk missen.