Organiseren: Maak Je Eigen Gedichtenbundel

Op onze salontafel ligt een stapel boekjes waarvan er één heel speciaal is. Roze, dik papier met veel structuur, ooit gekregen, eerder gekocht bij de wereldwinkel.

Ik heb hem zelf gevuld. Ik houd van gedichten maar weggestopt tussen alle favorieten in mijn browser of uitgescheurd tussen een stapel andere knipsels las ik de mooiste nooit terug. Nu wel.

Voorin staat de songtekst van één van de mooiste liedjes in de Nederlandse taal, 'Voor Haar' van Frans Halsema.

Dit gedicht vond ik heel lang geleden en stond jaren op mijn computer opgeslagen nadat iemand die erg dichtbij mij stond was overleden.

A Poem For The Grieving

Do not stand at my grave and weep;

I am not there. I do not sleep.

I am a thousand winds that blow.

I am the diamond glint on snow.

I am the sunlight on ripened grain.

I am the gentle autumn's rain.

When you awaken in the morning's hush,

I am the swift uplifting rush,

Of quiet birds in circled flight.

I am the soft stars that shine at night.

Do not stand at my grave and cry;

I am not there. I did not die.

-Mary Elizabeth Frye-

Maar ook gewoon lieve en speelse gedichtjes zoals deze van Youp van t' Hek die nooit oud wordt. Nog een favoriet;

Wolken

Ik droeg nog kleine kleren, en ik lag
Languit met mijn moeder in de warme hei,
De wolken schoven boven ons voorbij
En mijn moeder vroeg wat ik in de wolken zag.

En ik riep: Scandinavië, en eenden,
Daar gaat een dame, schapen en een herder
De wond’ren werden woord en dreven verder,
Maar ‘k zag dat mij moeder met een glimlach weende.

Toen kwam de tijd dat ‘k niet naar boven keek,
Ofschoon de hemel vol van wolken hing.
Ik greep niet naar de vlucht van ’t vreemde ding
Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.

Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
En wijst mij wat hij in de wolken ziet,
Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet
De verre wolken waarom mijn moeder schreide.

-Martinus Nijhoff-

Het boekje is nog niet vol en soms schrijf ik er iets bij. En elke keer als ik dat doe lees ik de vorige en vind ik ze schitterend.

Mijn zusje doet hetzelfde maar dan nog beter, want zij schrijft haar gedichten zelf. Ook haar boekjes komen van de wereldwinkel waar ze vaak prachtig papier gebruiken. Ze was zo lief om mij een paar foto's te laten maken.

Mooi hé? Helaas is ze te verlegen om hier een van haar gedichten neer te zetten. Ik mag ze zelfs niet lezen. Ik hoop dat het ooit veranderd, dan kan ik weer wat aan mijn eigen boekje toevoegen, dat weet ik zeker.