HET Kerstdiner 2013

Vandaag zit ik lekker met mijn pootje omhoog op de bank. Na een kleine poliklinische operatie vanmorgen gaat lopen niet zo makkelijk en dat zal nog een paar daagjes duren wat betekend dat er lekker veel tijd is om te bloggen; én dat ik lekker verwend wordt door mijn lief. Seriously, ik hoef maar een kik te geven of hij komt aan met wat lekkers of een warme kruik :)

Ik heb het al een paar keer genoemd en afgelopen donderdag, op tweede Kerstdag was het dan zo ver; hét jaarlijkse Kerstdiner van mijn familie was dit jaar in ons huisje in Den Haag! Ik kan alvast zeggen, het was wat werk maar ik heb er van genoten en het was ontzettend geslaagd en gezellig!

De laatste paar dagen heb ik nog even flink gebruik gemaakt van mijn mobiliteit en schoongemaakt, afgewassen en tafellakens gestreken maar nu is het tijd voor een uitgebreide picture-overload!

Een mooi wit servies had ik al als basis en ik heb ervoor gekozen om daar natuurtinten bij te gebruiken. Tijdloos, op verschillende manieren te combineren en ook te gebruiken bij etentjes in de toekomst. En, hoe kan het ook anders, de accentkleur is rood, een kleur die verrassend goed staat bij beige en aardetinten.

De twee cremekleurige linnen tafelkleden komen bij de IKEA vandaan, de beige en bruine placemats waren een gelukkige vondst bij de Wibra waar ze maar één euro per stuk waren. Heel fijn, want al zijn de meeste placemats niet zo duur, als je er gelijk twaalf nodig hebt kan het flink oplopen! Ook heel fijn dat ze er goed uitzien maar wel van kunststof zijn en dus gewoon af te spoelen als er geknoeid wordt!

De tafelloper heb ik voor €1,50 per meter gekocht bij Pipoos en toen gewoon dubbel gevouwen om het wat breder te maken. Ik houd erg van natuurlijke materialen en ben hier dan ook heel erg blij mee.

Ik vind het mooi om de tafel wat meer sfeer te geven door middel van decoraties maar niet te overdreven. Er moet wel plaats zijn voor eten en je moet elkaar wel aan kunnen kijken.

Ik heb op het laatste moment nog een glazen fles en een glazen stolp gevuld met de bruine en gouden kerstballetjes die hier op een schaal liggen en verder de rode kaarsen op tafel gezet die ik voor mijn verjaardag kreeg.

Eigenlijk is het een wonder dat niemand voor de grap het glazen deel van de stolp heeft opgetild! Hij komt bij de Blokker vandaan en in de zomer heb ik hem al samen met mijn paardenbeeldje wit gespoten maar ik kon eerder niet bedenken wat ik er in zou kunnen zetten.

De plaatsnaam kaartjes heb ik zelf gemaakt met papier van de hobbywinkel en mijn nieuwe stempelspulletjes die ik speciaal hiervoor heel graag wilde hebben.

Binnenin elk kaartje heb ik voor iedere gast nog een kleine persoonlijke boodschap geschreven en hier verder niets over gezegd. Al binnen vijf minuten zag de vriend van mijn jongste zusje het en ik vond het echt schitterend om te zien hoe snel iedereen daarna verbaasd zijn eigen kaartje oppakte, stil was om te lezen en daarna moest glimlachen.

Een heel leuk extra detail, ik ben blij dat ik hier op het laatste moment nog aan dacht. Iedereen heeft ook echt zijn eigen kaartje mee naar huis genomen :)

Ik vond de tafel zó mooi gedekt dat ik bijna niet kon stoppen met foto's maken! Ik heb lekker wat verschillende dingetjes uitgeprobeerd en had ook erg veel moeite met het kiezen van de foto's die ik hier wilde laten zien.

Ook de menukaart heb ik met de hand gestempeld. Ik vind hem heel mooi geworden maar jeetje, wat een werk! De bedoeling was om er twee te maken voor elk uiteinde van de tafel maar nadat de eerste klaar was besloot ik dat dat het zo maar genoeg moest zijn.

Italiaans Kerstmenu

Voorgerecht

Pastasalade met gerookte kip

Soep

Italiaanse tomatensoep

Amuse

Garnalencocktail

Hoofdgerecht

Gevulde kalkoen

Gehaktballetjes in tomatensaus

Aardappeltjes uit de oven

Geglaceerde worteltjes

Spruitjes met spekjes

Mais-tomaten salsa

Nagerecht

Tiramisutaart met een twist 

Mijn moeder heeft het voorgerechtje gemaakt die ze serveerde in kleine witte bakjes met een takje denneboom erbovenop; het was echt zálig. Mijn broer en schoonzus maakten de amuse en serveerden hem in schattige kleine glaasjes. Echt een lekker hapje tussendoor! 

Ik heb de menukaart zo gemaakt dat ik sommige dingen al de dag van tevoren kon maken (de soep en de tiramisutaart), dat er maar één ding tegelijk in de oven hoeft (de kalkoen moet rusten en dan kunnen de aardappeltjes) en dat ik zoveel mogelijk al van tevoren kon doen (vulling, maïs-tomaten salsa en aardappeltjes met kruiden mixen) Voor het hoofdgerecht hebben we even pauze gehouden zodat Dorus en ik de groenten konden klaarmaken en iedereen er weer tegenaan kon voor de tweede ronde.

De kalkoen was een beetje Dorus' 'project'. Met wat goede tips van zijn broer die een cateringbedrijf heeft volgens mij fantastisch gelukt.

Vooral de spruitjes met spekjes waren héérlijk, en zo simpel! Je kookt de spruitjes acht minuutjes en gooit ze daarna in een pan bij spekjes die je al gebakken hebt. Minuutje roeren en klaar!

De tiramisutaart heb ik gemaakt met bitterkoekjes en Baileys in plaats van lange vingers en Amaretto. Ook érg lekker. Wel zo ontzettend machtig... Het stukje hieronder was voor mij alleen in ieder geval véél te veel.

Dit is misschien het eerste Kerstdiner in jááren waar mijn vader niet het vlees mocht aansnijden. Dan de taart maar; hij heeft er zin in!

Op het moment telt ons hele gezin met aanhang wel dertien personen. Alleen de broer boven mij moest werken dus hij en zijn vriendin ontbraken. We waren dus net niet compleet met zijn elven!
Van links naar rechts; mijn pleegzus, mijn jongste zusje, de vrouw van mijn pleegbroer, de vriendin van de zus onder mij en dan de zus zelf, mijn moeder, mijn vader, Dorus, de vriend van mijn jongste zusje en mijn pleegbroer. Volle bak dus!

Mijn ouders worden in 2014 allebei 50 en zijn inmiddels al ruim vijfentwintig jaar getrouwd. Mijn moeder kijkt op dit soort gelegenheden vaak wat verbaasd om zich heen en verzucht dan tegen mijn vader 'Te bedenken dat we met z'n tweeën begonnen zijn hé?' Love them.

Foto's van mij op de blog zijn vaak in klus kleren, met mijn haar op een knot en zonder make-up. Deze moet er dus even bij. Aan het einde van de avond, moe maar voldaan. Dat was een geslaagd feestje. Volgend jaar weer? Vast wel, al wil ik daar voorlopig even niet aan denken!